over overgave, regie en vertrouwen
Wanneer je niet kunt lopen en weinig spierkracht hebt ben je vaak afhankelijk. Niet alleen van hulpmiddelen zoals een rolstoel maar ook van andere mensen. Mensen helpen je met wassen, aankleden of zetten je op het toilet. Dit begint zoals iedereen in je baby tijd maar als je het nooit zelf kan blijft deze hulp nodig. Deze afhankelijkheid heeft ook zo zijn invloed op je ontwikkeling.
Zelf kreeg regelmatig te horen wat goed was voor mensen met een spierziekte. Welke hulp er bestond en welke hulpmiddelen ik nodig had. Dit is erg fijn maar schetst ook het beeld dat je een gehandicapte bent die de weg van een gehandicapte moest volgen. Vaak hoorde ik dat dingen aangepast moesten zijn of speciaal je bent nou eenmaal gehandicapt.
Met een revalidatiearts, ergotherapeute en een maatschappelijk werkster in de arm besloot ik als jongvolwassenen te onderzoeken wat mijn mogelijkheden waren tot een zelfstandig leven. Dit hield meestal een woning binnen een instelling in waarbij je hulp kreeg vanuit de instelling. Hierbij waren alle woningen standaard aangepast zodat er makkelijk gewerkt kon worden, er waren opties tot gezamenlijk eten en bij sommigen waren er i.v.m. het personeel ook regels omtrent wanneer je naar bed moest. Het idee van een thuis zag er heel anders uit voor mij.
Met mijn maatschappelijk werkster besloot ik te gaan praten over daten. Na het horen dat er speciale sites waren voor mensen zoals mij had ik wel genoeg gehoord. Ik besloot dit onderwerp maar zelf uit te gaan zoeken. De week erna kwam ik weer terug en mijn maatschappelijk werkster had een gesprek geregeld met een seksuoloog. Als ik ervoor open stond zou hij mij misschien wel meer kunnen vertellen. Ik besloot in gesprek te gaan met hem.
Al snel merkte ik dat hij van plan was uit te gaan leggen wat seks was. Dit wist ik al dus ik onderbrak hem. Ik kreeg nog een paar vragen of ik ook wist wat beffen en pijpen was en ik liet maar graag merken dat hij mij die kennis niet hoefde bij te brengen. Hierna ging hij naar hoofdstuk 2 van zijn praatje. Hij vertelde dat mijn lichaam van mij was en ik zelf mijn grenzen mocht aangeven. Dit was als het intrappen van een open deur voor mij. Ik besloot te vragen naar wat ik echt wilde weten.
Na even bedenkelijk te hebben gekeken begon hij over dat het vinden van een partner niet altijd makkelijk is en al helemaal niet (daar was het weer) voor mensen zoals mij. Mensen met een beperking zouden vaak ook een partner met een beperking hebben want deze zouden beter begrijpen hoe je je voelde en begrip hebben voor als iets niet kon. Ook vertelde hij dat seks op vele manieren kon worden ingevuld als je niet alles kon zoals mij. Hij vertelde dat intimiteit zoals bij elkaar liggen of elkaars hand vasthouden ook erg veel voldoening kon geven.
Hoewel deze persoon de juiste papieren had had ik toch een hele andere mening. Seks is volgens mij iets persoonlijks iets wat voor iedereen anders is en voelt. Vastbesloten om mijn eigen weg en gevoel te volgen besloot ik mij op een normale datingsite in te schrijven. Hier leerde ik Jesse kennen.
Jesse was niet onbekend met een rolstoel maar wist ook dat iedereen een andere aandoening had. Om deze relatie te laten slagen was communicatie essentieel. Ik moest Jesse leren wat ik wel en niet kon maar ook moest ik vertellen wat ik wel en niet wilde. Neem als simpel voorbeeld een afscheidskus op onze eerste date. Waar de meeste vrouwen achteruit kunnen deinzen of in het extreem hun vriend kunnen tegenhouden heb je toch minder opties wanneer je in een rolstoel zit en weinig spierkracht hebt.
Gelukkig was Jesse een echte heer en had hij hier ook al over nagedacht. In één van onze gesprekken vroeg hij of hij na afloop van onze date mij een kus mocht geven. Dat ligt eraan zei ik op mijn wang of op mijn mond? Het was even stil en toen kwam zijn antwoord. Hoe moeilijk het ook zal zijn die avond zou ik het nog netjes houden met een kusje op je wang. Ik kreeg het warm van zijn belofte maar voelde ook een soort rust nu ik zekerheid had dat de eerste kus niet ongemakkelijk ging zijn.
Deze manier van communiceren is altijd bij ons gebleven. Als Jesse iets wil doen bij mij vraagt hij of het mag of hij vraagt bewust naar mijn wensen/fantasieën. Tijdens de seks vraagt hij ook regelmatig of ik het lekker vind. Dit is niet speciaal omdat ik een spierziekte heb. Het is nou eenmaal lief om af en toe even te checken of je partner geniet. Doordat Jesse veel vraagt geeft hij mij de controle die ik anders niet heb. Dit geeft mij een stuk meer regie waardoor ik mij minder afhankelijk voel.
Soms zie ik Jesse lopen en denk ik aan wat ik allemaal had gedaan met hem als ik ook kon lopen. Jesse heeft mij geholpen om veel van die dagdromen uit te laten komen. Onze insteek werd probeer & experimenteer. Wanneer ik dit soort dagdromen had deelde ik deze met Jesse. Ik weet nog goed hoe ik een uitte dat ik graag op hem zou willen rijden (reverse cowgirl). Jesse zei maar dan doen we dat toch lijkt mij ook geil.
Ik was erg verbaasd want zonder rolstoel had ik geen rompbalans. Hoe dan zei ik. Hij kwam naar mij toe en haalde mijn werkblad van mijn rolstoel en voor ik het wist tilde hij mij eruit en zat ik bij hem opschoot. Dat is stap 1 nu nog onze broeken uit want als ik jouw kont zo zie wil ik er ook van genieten. Hij zette de bank in ligstand en liet ons naar achter zakken. Ik lag met mijn rug op zijn borst en voelde hoe hij zijn heupen omhoog duwde om zijn eigen broek uit te trekken. Nu nog de jouwe zei Jesse en hij bevrijde mijn heupen en met één bounce schoot mijn broek naar beneden.
Eenmaal naakt tegen elkaar voelde ik zijn pik al hard worden onder mij. Hij hield mij bij mijn nek vast en duwde mij voorover en legde zijn pik tegen mijn poesje. Niet schrikken zei hij ik ga je bij je armen pakken. Ik knikte en richtte mijn gevoel op zijn alsmaar groeiende pik. Ben je er klaar voor zei Jesse. Vertrouw me en hij kneep in mijn arm.
Hij wist dat ik een angst had om te vallen maar liet mij duidelijk voelen dat hij mij vast had. Langzaam liet hij zijn pik in mij glijden. Het gevoel was heerlijk en de angst was weg. Met de hulp van Jesse bouncete ik op zijn pik. Het was heerlijk. Zo nu en dan stootte Jesse met zijn heupen omhoog waardoor zijn pik nog dieper kwam.
Ik werd steeds geiler en wilde meer. Houd mijn haar vast riep ik. Jesse deed wat ik vroeg en al snel raakte zijn vingers verstrengeld in mijn haar. Ik voelde dat hij mijn staart goed was had maar checkte dit nog eens voor de zekerheid. Heb je mijn haar want dan kan je mijn arm los gaan laten. Oké zeg het maar als iets niet gaat zei hij.
Ik hing volledig aan mijn haren en ik begon te wiegen op pik. Net als met schommelen gebruikte ik het momentum om steeds harder te gaan. De kracht die ik kreeg van het vasthouden in combinatie met mijn ademhaling maakte dat ik mij volledig vrij voelde. Als dit kan dan lukt alles dacht ik en ik werd nog geiler. Ik riep Jesse zijn naam en bedankte hem. Hij was degene die mij zojuist vleugels had gegeven en met die gedachte kneep ik mijn poesje strak om zijn pik. Dit alles werd Jesse te veel en hij kwam heerlijk in mij klaar.
Het hek was van de dam. Zolang wij maar blijven communiceren, elkaar vertrouwen en eerlijk zijn zijn de mogelijkheden grenzeloos. Er bestaat voor ons dan geen handicap of afhankelijkheid. Bij Jesse voel ik mij gewoon een geile vrouw die haar partner alles kan toevertrouwen.
Reactie plaatsen
Reacties